Chrystus z Przyjacielem - Ikona Przyjaźni złocona złotem, z CERTYFIKATEM

Chrystus z Przyjacielem - Ikona Przyjaźni

Ikona wykonana w pracowni na desce drewnianej technika reprodukcja,
ikona tradycyjnie ręczne złocona płatkami złota 23 3/4 karat.

Ikona - Jezus z Przyjacielem -, tzw. Ikona Przyjaźni. Jest to starożytna koptyjska ikona z VI wieku, jedna z najstarszych zachowanych ikon na świecie. Została znaleziona w XIX w. w ruinach koptyjskiego klasztoru w Bauein, na egipskiej pustyni.

Przypuszcza się, że osoba znajdująca się po prawej stronie Jezusa jest to opat tego klasztoru – Menas. Oryginał tej ikony znajduje się w Luwrze w Paryżu. Dwie postaci przedstawione na ikonie zaskakują nas swoją bliskością.

Zwój, który opat Menas trzyma w swojej dłoni, wygląda na klasztorną regułę. Opat jest osobą, która została urzeczona swoim przyjacielem tak, że sama stała się bratem dla innych ludzi. Jego mocne spojrzenie jest skierowane ku ludziom.

Swoją prawą ręką udziela błogosławieństwa: ktokolwiek kroczy z Jezusem na swojej drodze przez życie, staje się błogosławieństwem Boga dla innych ludzi.

Zostaliśmy ujrzani i wezwani przez Jezusa. Poszliśmy z Nim jak Jego Uczniowie. Kiedy spoglądamy wstecz, wiemy jak wiele błędów, bólu i cierpienia mogło być w naszym życiu. Jednak odkąd Jezus chroni nas u swego boku w swojej silnej miłości, możemy usłyszeć, jak On także mówi do nas:

“Już was nie nazywam sługami…; Nazywam was przyjaciółmi”

(Jan 15, 15).

Jego ręka dookoła naszego ramienia, Jego wierna bliskość, Jego siła i Jego miłość są jedyną rzeczywistością, która ma znaczenie. Powierzyć nas samych Jemu jako Przyjacielowi, iść z Nim przez życie w kierunku Ojca, będąc błogosławieństwem dla innych: to jest prawdziwe życie!

Osoba obok Jezusa jest także symbolem dla każdego z nas. Jezus i Jego przyjaciel są niewidoczni dla siebie nawzajem. Nie spoglądają na siebie. To nie jest “sentymentalna”, “uczuciowa” relacja. Jezus nie staje naprzeciw swego przyjaciela, ale kroczy u jego boku. On towarzyszy nam, nawet kiedy Go nie czujemy, bez narzucania swojej obecności, podobnie jak szedł obok Uczniów w drodze do Emaus (patrz Łk 24, 15-16). Jezus pozostaje przy naszym boku, jak Ktoś bardzo pokorny, skromny, nawet kiedy Go nie rozpoznajemy. Jego obecność jest bezwarunkowa, niezależna od tego, czy Go czujemy, czy też nie.